මම වෙමිද - නොවෙමිද - නොවෙමි
මම බැතිමතෙක්ද නොවෙමි,මිසදෙටුවෙක්ද නොවෙමි
මම සික පද අනුව හෝ මගේ බුද්ධිය අනුව හෝ ජීවත් නොවෙමි
මම දේශකයෙක්ද ශ්‍රාවකයෙක්ද නොවෙමි
මම ස්වාමියෙක්ද සේවකයෙක්ද නොවෙමි
මම නිදහස් ද නොනිදහස් ද නොවෙමි
මම කිසිවෙකුගෙන් දුරස්තර හෝ කිසිවෙකුට ලං ද නොවෙමි
මම දෙව්ලොවටද අපායටද නොයන්නෙමි
මම සියලු කාර්යයන්හි ව්‍යාවෘත වන අතර සියලු කාර්යය කින්ම පිටස්තර වෙමි
මා වටහා ගන්නන් නැති තරම් ය
මා වටහා ගන්නා තැනැත්තේ සාමය භජනය කරන්නේය
- රබීන්ද්‍රනාථ ඨාකූර්
පර්වර්ථනය - මඩවල පංඤ්ඤාවංශ හිමි
උපුටුනය - ගෝරා නවකතාව(රවීන්ද්‍රනාථ් ඨාකූර් ) සිංහල පරිවර්ථනය - චින්තා ලක්ෂිමි සිංහාරච්චි
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ජීවිතය ගැන අපුරු විවරනයක් ඉදිරිපත් කරන ග්‍රන්ථයක් උන ගෝරා නව කතාවෙ සිංහල පරිවර්තනයේ කතාවට කලින් මේ කවිය අන්තර්ගත වෙලා තියනව. ඉන්දියානු නිදහස් අරගලයත් සම්බන්ඳ උන අපුරු කතාවක් උන ගෝරා , අන්තවාදීන්ට හා අන්තවාදයට වගේම මිනිසා විසින් නිර්මානය කරගත් සීමා මායිම් මිනිසාට හෝ මනුශ්‍යත්වයට වඩා අගය කරන අයට අගනා පිලිතුරක් කියල කියන්න පුලුවන්.
මේ කවිය ගෝර පොතේ අඩංගු කලේ තාගෝර්(ඨාකූර් ) තුමා මද , නැත්නම් පරිවර්තිකාවද කියල නම් මම දන්නෙ නැහැ . ඒත් කතාවෙ කියවෙන සමස්ථ අර්ථය ඉතා අපූරුවට මේ කවිය තුලත් ගැබ් වෙලා තියනව .
මම මේ කවිය මේ වෙලාවෙ ඉදිරිපත් කරන්නෙ ඇයි කියන එක බ්ලොග් පාඨකයින්ට තෙරුම් ගන්න පුලුවන් කියල මම හිතනව . මේ කවිය හා ගෝරා පොත තුලින් මගෙ ජීවිතය ට එකතු කරගත්ත හරයන් නිසා මම ලබපු යහපත් ප්‍රතිපල බොහොමයි, ඒ වගේම හදිසි කෝපය හා වෙනත් හේතු නිසා ඒ හරයන් අමතක කරල දාල කටයුතු කරපු වෙලාවන් නිසා ඇති උන පසුතැවීමුත් බොහොමයි . බ්ලොග් කරනයෙදිත් මේ හරයන් එක්ක ජීවත් වෙන්න උත්සහා කලත් පහුගිය කාලයෙදි සිංහල බ්ලොග් අවකාශය තුල ඇතිවුන අවාසනාවන්ත සිදුවීම් වලදි මම එතනින් එලියට ගිහින් කටයුතු කරපු එක කලින් වතාවලිදි සිදුවුනා වගේම පසුතැවිල්ලක් විතරයි ඉතුරු කලෙ
ඉදිරියේදී එහෙම දෙයකට බ්ලොග් අවකාශය තුලදි නොයන්නට තමයි මේ කවිය ලිපියක් විදිහට වගේම වෙනම පිටුවක් විදිහටත් බ්ලොග් අවකාශය තුලට එක්කරන්නෙ , මේ කවිය හෝ ගෝරා කතාව තුල තියන පණිවුඩය අන් කාටත් වඩා බ්ලොග් කරුවනට( මමද ඇතුලුව ) යෝග්‍යයි කියල මම හිතනව ,ඒ නිසා මේ කවියට යොමුවක් මගේ බ්ලොග් පිටුව තුල හැමදාමත් පවතීවි, ඒ මට වගේම වෙනත් ඕනෑම බ්ලොග් කරුවෙකුගෙ හෝ මුලු සමාජයේම හිත සුව පිනිස
piligannawa. aththa
ReplyDeleteමම මේ කවිය ගෝරා නවකථාවේ දී කියවුවද අරුතක් වැටහුනේ නෑ. බොහෝම ස්තූතියි
ReplyDelete@dhulan , welcome
ReplyDeleteඑතෙක් මෙතෙක් පොත් පිටු අතර මා දුටු,වර්තමාන ලෝකයට අතිශයින්ම ගැලපෙන අදහසකින් ගෝරා පොත නිමවෙයි.පොතෙනුත්,පොත සුරැකිව තවමත් පවතින මගේ නිවසෙනුත්,මගේ රටිනුත් දහස් ගව් දුරින් අද සිටියත් ඒ වැකිය මගේ මනසේ නිරන්තරයෙන් රැව් පිළිරැව් දෙයි... "මනුෂ්‍යත්වයට ප්‍රේම කිරීම රමණීය ලෙස කුළුගැන්වෙන ගෝරා ගද්‍ය කාව්‍යය මෙතකින් අවසාන වේ.." ආදරණිය ගෝරා,ලෝකයට පා තැබීමට පෙර නුඹව මට මුන ගැස් වූ සියලුදෙනාටම පින් දීමට මේ එකම වැකිය පමණක් ප්‍රමාණවත් වේ.....
ReplyDelete